25 października 2010

15 grudnia 2007- S. Markowski – Mistyka fotografii

Spotkanie ze Stanisławem Markowskim na temat: “Mistyka fotografii”.

Opłatek.

Świętowanie drugiej rocznicy powstania “CC”

Czytania na piątek, 30 września 2022

Piątek XXVI tydzień zwykły(Hi 38, 1. 12-21; 40, 3-5)Z wichru Pan zwrócił się do Hioba i rzekł: "Czy w życiu rozkazałeś rankowi, wyznaczyłeś miejsce jutrzence, by objęła krańce ziemi, aby z niej usunięci zostali bezbożni? Zmienia się jak glina pod pieczęcią, barwi się jak suknia. Bezbożnym odjęte ich światło i strzaskane ramię wyniosłe. Czy dotarłeś do źródeł morza? Czy doszedłeś do dna Otchłani? Czy wskazano ci bramy śmierci? Widziałeś drzwi do ciemności? Czy zgłębiłeś przestrzeń ziemi? Powiedz, czy znasz to wszystko? Którędy droga do mieszkania światła? A gdzie siedziba mroku, abyś go zawiódł do jego granicy i rozpoznał ścieżki do jego domu? Jeśli to wiesz, to się wtedy zrodziłeś, a liczba twych dni jest ogromna". A Hiob odpowiedział Panu: "Jestem mały, cóż Ci odpowiem! Rękę położę na ustach. Raz przemówiłem i nie odpowiem, i drugi raz, a niczego nie dodam".(Ps 139 (138), 1b-3. 7-8. 9-10. 13-14b)small>REFREN: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwiecznąPrzenikasz i znasz mnie, Panie,Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.Z daleka spostrzegasz moje myśli,przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę,i znasz wszystkie moje drogi.Gdzie ucieknę przed duchem Twoim?Gdzie oddalę się od Twego oblicza?Jeśli wstąpię do nieba, Ty tam jesteś,jesteś przy mnie, gdy położę się w Otchłani.Gdybym wziął skrzydła jutrzenki,gdybym zamieszkał na krańcach morza,tam również będzie mnie wiodła Twa rękai podtrzyma mnie Twoja prawica.Ty bowiem stworzyłeś moje wnętrzei utkałeś mnie w łonie mej matki.Sławię Cię, że mnie tak cudownie stworzyłeś,godne podziwu są Twoje dzieła.Aklamacja (Ps 95 (94), 8a. 7d)Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych, lecz słuchajcie głosu Pańskiego.(Łk 10, 13-16)"Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno by się nawróciły, siedząc w worze i popiele. Toteż Tyrowi i Sydonowi lżej będzie na sądzie niżeli wam. A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz! Kto was słucha, Mnie słucha, a kto wami gardzi, Mną gardzi; lecz kto Mną gardzi, gardzi Tym, który mnie posłał".(Hi 38, 1. 12-21; 40, 3-5)Z wichru Pan zwrócił się do Hioba i rzekł: "Czy w życiu rozkazałeś rankowi, wyznaczyłeś miejsce jutrzence, by objęła krańce ziemi, aby z niej usunięci zostali bezbożni? Zmienia się jak glina pod pieczęcią, barwi się jak suknia. Bezbożnym odjęte ich światło i strzaskane ramię wyniosłe. Czy dotarłeś do źródeł morza? Czy doszedłeś do dna Otchłani? Czy wskazano ci bramy śmierci? Widziałeś drzwi do ciemności? Czy zgłębiłeś przestrzeń ziemi? Powiedz, czy znasz to wszystko? Którędy droga do mieszkania światła? A gdzie siedziba mroku, abyś go zawiódł do jego granicy i rozpoznał ścieżki do jego domu? Jeśli to wiesz, to się wtedy zrodziłeś, a liczba twych dni jest ogromna". A Hiob odpowiedział Panu: "Jestem mały, cóż Ci odpowiem! Rękę położę na ustach. Raz przemówiłem i nie odpowiem, i drugi raz, a niczego nie dodam".(Ps 139 (138), 1b-3. 7-8. 9-10. 13-14b)small>REFREN: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwiecznąPrzenikasz i znasz mnie, Panie,Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.Z daleka spostrzegasz moje myśli,przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę,i znasz wszystkie moje drogi.Gdzie ucieknę przed duchem Twoim?Gdzie oddalę się od Twego oblicza?Jeśli wstąpię do nieba, Ty tam jesteś,jesteś przy mnie, gdy położę się w Otchłani.Gdybym wziął skrzydła jutrzenki,gdybym zamieszkał na krańcach morza,tam również będzie mnie wiodła Twa rękai podtrzyma mnie Twoja prawica.Ty bowiem stworzyłeś moje wnętrzei utkałeś mnie w łonie mej matki.Sławię Cię, że mnie tak cudownie stworzyłeś,godne podziwu są Twoje dzieła.Aklamacja (Ps 95 (94), 8a. 7d)Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych, lecz słuchajcie głosu Pańskiego.(Łk 10, 13-16)"Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno by się nawróciły, siedząc w worze i popiele. Toteż Tyrowi i Sydonowi lżej będzie na sądzie niżeli wam. A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz! Kto was słucha, Mnie słucha, a kto wami gardzi, Mną gardzi; lecz kto Mną gardzi, gardzi Tym, który mnie posłał".(Hi 38, 1. 12-21; 40, 3-5)Z wichru Pan zwrócił się do Hioba i rzekł: "Czy w życiu rozkazałeś rankowi, wyznaczyłeś miejsce jutrzence, by objęła krańce ziemi, aby z niej usunięci zostali bezbożni? Zmienia się jak glina pod pieczęcią, barwi się jak suknia. Bezbożnym odjęte ich światło i strzaskane ramię wyniosłe. Czy dotarłeś do źródeł morza? Czy doszedłeś do dna Otchłani? Czy wskazano ci bramy śmierci? Widziałeś drzwi do ciemności? Czy zgłębiłeś przestrzeń ziemi? Powiedz, czy znasz to wszystko? Którędy droga do mieszkania światła? A gdzie siedziba mroku, abyś go zawiódł do jego granicy i rozpoznał ścieżki do jego domu? Jeśli to wiesz, to się wtedy zrodziłeś, a liczba twych dni jest ogromna". A Hiob odpowiedział Panu: "Jestem mały, cóż Ci odpowiem! Rękę położę na ustach. Raz przemówiłem i nie odpowiem, i drugi raz, a niczego nie dodam".(Ps 139 (138), 1b-3. 7-8. 9-10. 13-14b)small>REFREN: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwiecznąPrzenikasz i znasz mnie, Panie,Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.Z daleka spostrzegasz moje myśli,przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę,i znasz wszystkie moje drogi.Gdzie ucieknę przed duchem Twoim?Gdzie oddalę się od Twego oblicza?Jeśli wstąpię do nieba, Ty tam jesteś,jesteś przy mnie, gdy położę się w Otchłani.Gdybym wziął skrzydła jutrzenki,gdybym zamieszkał na krańcach morza,tam również będzie mnie wiodła Twa rękai podtrzyma mnie Twoja prawica.Ty bowiem stworzyłeś moje wnętrzei utkałeś mnie w łonie mej matki.Sławię Cię, że mnie tak cudownie stworzyłeś,godne podziwu są Twoje dzieła.Aklamacja (Ps 95 (94), 8a. 7d)Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych, lecz słuchajcie głosu Pańskiego.(Łk 10, 13-16)"Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno by się nawróciły, siedząc w worze i popiele. Toteż Tyrowi i Sydonowi lżej będzie na sądzie niżeli wam. A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz! Kto was słucha, Mnie słucha, a kto wami gardzi, Mną gardzi; lecz kto Mną gardzi, gardzi Tym, który mnie posłał". [...]

Rozważanie na piątek, 30 września 2022

Święta Faustyna, którą dziś wspominamy, prosta kobieta, nikomu nie znana zakonnica; należy dziś do grona najbardziej czczonych świętych. Wychowana w ubóstwie, niewykształcona (nawet nie znała zasad ortografii), od dzieciństwa ciężko pracowała. Wydawałoby się, że mając bardzo trudne życie, powinna narzekać i powątpiewać w moc Boga; jak mieszkańcy Kafarnaum czy Korozain z dzisiejszej Ewangelii. A mimo to właśnie ona obwieściła światu prawdę o Bożym miłosierdziu. Swoje mistyczne przeżycia zapisywała w Dzienniczku. Od niektórych spowiedników słyszała, że Pan Jezus nie rozmawia z duszami tak nędznymi. Jednak przeszkody jej nie zrażały, trwała przy Bogu. Zmarła na gruźlicę, po ciężkich i długich cierpieniach w 1938 roku. Małgorzata Konarska, "Oremus" październik 2007, s. 20-21 [...]