Communio Crucis – Centrum Kultury Duchowej

Dnia 1 marca bieżącego Prezydent Polski dr A. Duda uhonorował pośmiertnie o. Mariana Warakomskiego (Romana Wojnicza) Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Kapituła Orderu, to odznaczenie karmelicie bosemu przyznała na wniosek p. Bogusławy Stanowskiej-Cichoń – prezesowi Stowarzyszenia „Communio Crucis”.

O. Marian od Najświętszego Serca Jezusa był zasłużonym pracownikiem Komórki Legalizacyjnej Sztabu Okręgu Wileńskiego Armii Krajowej.
Ojciec Marian urodził się w Wilnie 1 września 1908 roku. W latach 1933-1939 studiował malarstwo na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie. W grudniu 1939 roku wraz z bratem Michałem wstąpił w szeregi Armii Krajowej nosząc pseudonim „Hilary”. Pracował w Komórce Legalizacji o kryptonimie „Kuźnia”, która sporządzała fałszywe dokumenty, ratując w ten sposób około 80 tysięcy Polaków zagrożonych więzieniem, zsyłką na Sybir lub śmiercią. Jednym z uratowanych w ten sposób był ks. Michał Sopoćko, spowiednik św. Faustyny Kowalskiej. W latach 1945-1947 kontynuował konspiracyjną działalność w Warszawie, a w marcu 1947 roku uzyskał zwolnienie z tej działalności i przeszedł do życia cywilnego.
W kwietniu 1947 roku zgłosił się do nowicjatu karmelitów bosych w Czernej, gdzie otrzymał habit i imię zakonne Marian od Najświętszego Serca Jezusa. Profesję zakonną złożył 18 czerwca 1948 roku. Po studiach filozoficzno-teologicznych przyjął 28 czerwca 1953 roku święcenia kapłańskie. W latach 1954-1957 spełniał obowiązki mistrza nowicjatu, a w latach 1957-1960 był przeorem klasztoru w Krakowie. Zdekonspirowany, osaczony i prześladowany przez Urząd Bezpieczeństwa zwolniony z obowiązków kapłańskich i przeniesiony do klasztoru w Czernej. W latach 60. i 70. na rozkaz byłych dowódców AK spisał wspomnienia z działalności Komórki Legalizacji. Zmarł 20 czerwca 1986 roku, a jego ciało złożono na przyklasztornym cmentarzu.

konferencje MP3

konferencje MP3

konferencje MP3

konferencje MP3

Filmy

Filmy

Filmy

Filmy

Czytania na czwartek, 4 marca 2021

Święto św. Kazimierza, królewicza(Syr 51, 13-20)Będąc jeszcze młodym, zanim zacząłem podróżować, szukałem jawnie mądrości w modlitwie. U bram świątyni prosiłem o nią i aż do końca szukać jej będę. Z powodu jej kwiatów, jakby dojrzewającego winogrona, serce me się w niej rozradowało, noga moja wstąpiła na prostą drogę, od młodości mojej idę jej śladami. Nakłoniłem tylko trochę ucha mego, a już ją otrzymałem i znalazłem dla siebie rozległą wiedzę. Postąpiłem w niej, a Temu, który dał mi mądrość, chcę oddać cześć. Postanowiłem bowiem wprowadzić ją w czyn, zapłonąłem gorliwością o dobro i nie doznałem wstydu. Dusza moja walczyła o nią i z całą starannością usiłowałem zachować Prawo. Ręce wyciągałem w górę, a błędy przeciwko niej opłakiwałem. Skierowałem ku niej moją duszę i znalazłem ją dzięki czystości. Z nią od początku zyskałem rozum, dlatego nie będę opuszczony.(Ps 16, 1-2a i 5. 7-8. 11)REFREN: Pan mym dziedzictwem, moim przeznaczeniemZachowaj mnie, Boże, bo chronię się do Ciebie,mówię do Pana: „Tyś jest Panem moim”.Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem,to On mój los zabezpiecza.Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek,bo serce napomina mnie nawet nocą.Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy,On jest po mojej prawicy, nic mnie nie zachwieje.Ty ścieżkę życia mi ukażesz,pełnię Twojej radościi wieczną rozkoszpo Twojej prawicy.(Flp 3, 8-14)Bracia: Wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, Pana mojego. Dla Niego wyzułem się ze wszystkiego i uznaję to za śmieci, bylebym pozyskał Chrystusa i znalazł się w Nim, nie mając mojej sprawiedliwości, pochodzącej z Prawa, lecz Bożą sprawiedliwość, otrzymaną przez wiarę w Chrystusa, sprawiedliwość pochodzącą od Boga, opartą na wierze, przez poznanie Jego: zarówno mocy zmartwychwstania, jak i udziału w Jego cierpieniach, w nadziei, że upodabniając się do Jego śmierci, dojdę jakoś do pełnego powstania z martwych.Nie mówię, że już to osiągnąłem i już się stałem doskonałym, lecz pędzę, abym też to zdobył, bo i sam zostałem zdobyty przez Chrystusa Jezusa. Bracia, ja nie sądzę o sobie samym, że już zdobyłem, ale to jedno czynię: zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę w Chrystusie Jezusie.Aklamacja (J 15, 16)Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem, abyście szli i owoc przynosili.(J 15, 9-17)Jezus powiedział do swoich uczniów:" Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna. To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję.Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili i by owoc wasz trwał, aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go prosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali".(Syr 51, 13-20)Będąc jeszcze młodym, zanim zacząłem podróżować, szukałem jawnie mądrości w modlitwie. U bram świątyni prosiłem o nią i aż do końca szukać jej będę. Z powodu jej kwiatów, jakby dojrzewającego winogrona, serce me się w niej rozradowało, noga moja wstąpiła na prostą drogę, od młodości mojej idę jej śladami. Nakłoniłem tylko trochę ucha mego, a już ją otrzymałem i znalazłem dla siebie rozległą wiedzę. Postąpiłem w niej, a Temu, który dał mi mądrość, chcę oddać cześć. Postanowiłem bowiem wprowadzić ją w czyn, zapłonąłem gorliwością o dobro i nie doznałem wstydu. Dusza moja walczyła o nią i z całą starannością usiłowałem zachować Prawo. Ręce wyciągałem w górę, a błędy przeciwko niej opłakiwałem. Skierowałem ku niej moją duszę i znalazłem ją dzięki czystości. Z nią od początku zyskałem rozum, dlatego nie będę opuszczony.(Ps 16, 1-2a i 5. 7-8. 11)REFREN: Pan mym dziedzictwem, moim przeznaczeniemZachowaj mnie, Boże, bo chronię się do Ciebie,mówię do Pana: „Tyś jest Panem moim”.Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem,to On mój los zabezpiecza.Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek,bo serce napomina mnie nawet nocą.Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy,On jest po mojej prawicy, nic mnie nie zachwieje.Ty ścieżkę życia mi ukażesz,pełnię Twojej radościi wieczną rozkoszpo Twojej prawicy.(Flp 3, 8-14)Bracia: Wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, Pana mojego. Dla Niego wyzułem się ze wszystkiego i uznaję to za śmieci, bylebym pozyskał Chrystusa i znalazł się w Nim, nie mając mojej sprawiedliwości, pochodzącej z Prawa, lecz Bożą sprawiedliwość, otrzymaną przez wiarę w Chrystusa, sprawiedliwość pochodzącą od Boga, opartą na wierze, przez poznanie Jego: zarówno mocy zmartwychwstania, jak i udziału w Jego cierpieniach, w nadziei, że upodabniając się do Jego śmierci, dojdę jakoś do pełnego powstania z martwych.Nie mówię, że już to osiągnąłem i już się stałem doskonałym, lecz pędzę, abym też to zdobył, bo i sam zostałem zdobyty przez Chrystusa Jezusa. Bracia, ja nie sądzę o sobie samym, że już zdobyłem, ale to jedno czynię: zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę w Chrystusie Jezusie.Aklamacja (J 15, 16)Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem, abyście szli i owoc przynosili.(J 15, 9-17)Jezus powiedział do swoich uczniów:" Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna. To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję.Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was… [...]

Rozważanie na czwartek, 4 marca 2021

Królewicz Kazimierz (1458-1484) zapisał się w pamięci współczesnych jako człowiek modlitwy. Widywano go rozmodlonego w kościołach, a nawet pod drzwiami kościołów jeszcze zamkniętych. Kazimierz dał się także poznać jako mądry władca, kiedy zdarzało mu się zastępować ojca na urzędzie królewskim, i miłosierny opiekun ubogich. Śmierć królewicza opłakiwała cała Litwa i Korona, uznając tym samym jego królewską świętość.Krzysztof Mądel SJ, "Oremus" luty/marzec 2000, s. 133-134 [...]

Zanurzenie w Maryi

Wolność i Duch Święty

Kapłaństwo Powszechne 2016

Czułość Boga

Troska o byt narodowy Polski

Błogosławiona Elżbieta z Dijon

400 lat Karmelu w Polsce

Święty Rafał Kalinowski