Szkoła kontemplacji

Wspinając się coraz wyżej w swych duchowych pragnieniach, człowiek odkrywa kontemplację jako rzeczywistość nie tylko możliwą dla siebie, ale i sobie zadaną. Pragnąc odpowiedzieć

Szkoła kontemplacji

24 października 20107 lutego 2019

Istota modlitwy karmelitańskiej

Posted By: zbyszek 6286 Views

Istota modlitwy karmelitańskiej Wilfrid Stinissen OCDModlitwa wewnętrzna zajmuje w Karmelu centralne miejsce: “Sine oratione iam nihil est Carmelus”, powiedział kiedyś Ojciec Święty do naszego

Szkoła kontemplacji

24 października 20107 lutego 2019

Rozwój kontemplacji

Posted By: zbyszek 4522 Views

1. Od umysłu naturalnego do umiejętności wlanej wiedzy (wymiar epistemologiczny) Kontemplacja jest dynamiczna w tym znaczeniu, że zmienia kontemplującego. W kontemplacji następuje swego rodzaju

Szkoła kontemplacji

24 października 20107 lutego 2019

Człowiek pośród kontemplacji doznaje – jak mówi Pomeriusz – sublimitas contemplationis (wzniosłość duchowego poznania). Kontemplacyjna pedagogia Boga wypowiada się w dwóch zasadniczych nurtach, oczyszczającym

Szkoła kontemplacji

24 października 20107 lutego 2019

Natura kontemplacji

Posted By: zbyszek 3067 Views

Podejście do kontemplacji zależy od centralnej wartości, zasadniczego kryterium, poprzez które pragniemy ją interpretować. Kontemplacja pojawia się wewnątrz wydarzenia, jakim jest spotkanie z Bogiem,

Szkoła kontemplacji

24 października 20107 lutego 2019

Mentalność kontemplacji

Posted By: zbyszek 5296 Views

Mentalność kontemplacji Istnieje zasadnicza różnica pomiędzy medytacją a kontemplacją. Czcigodny Jan od Jezusa i Maryi ujmuje to następująco: Medytacja jest ruchem lub rozważaniem, kontemplacja

Szkoła kontemplacji

24 października 20107 lutego 2019

Biblijne inspiracje kontemplacji

Posted By: zbyszek 2568 Views

Biblijne inspiracje kontemplacji Najpopularniejsze źródła kontemplacyjnych obrazów związane są z opisem doświadczeń, teofanii. W Biblii klasycznym określeniem kontemplacji jest powiew wiatru, sięgający ogrodu Eden

Czytania na wtorek, 30 listopada 2021

Święto świętego Andrzeja, apostoła(Iz 49, 1-6)Wyspy, posłuchajcie Mnie! Ludy najdalsze, uważajcie! Powołał Mnie Pan już z łona mej matki, od jej wnętrzności wspomniał moje imię. Ostrym mieczem uczynił me usta, w cieniu swej ręki Mnie ukrył. Uczynił ze mnie strzałę zaostrzoną, utaił mnie w swoim kołczanie. I rzekł mi: "Tyś Sługą moim, w tobie się rozsławię". Ja zaś mówiłem: "Próżno się trudziłem, na darmo i na nic zużyłem me siły. Lecz moje prawo jest u Pana i moja nagroda u Boga mego. Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą". A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego Sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela. I rzekł mi: "To zbyt mało, iż jesteś mi sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela. Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi".(Iz 49, 1-6)Wyspy, posłuchajcie Mnie! Ludy najdalsze, uważajcie! Powołał Mnie Pan już z łona mej matki, od jej wnętrzności wspomniał moje imię. Ostrym mieczem uczynił me usta, w cieniu swej ręki Mnie ukrył. Uczynił ze mnie strzałę zaostrzoną, utaił mnie w swoim kołczanie. I rzekł mi: "Tyś Sługą moim, w tobie się rozsławię". Ja zaś mówiłem: "Próżno się trudziłem, na darmo i na nic zużyłem me siły. Lecz moje prawo jest u Pana i moja nagroda u Boga mego. Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą". A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego Sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela. I rzekł mi: "To zbyt mało, iż jesteś mi sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela. Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi".(Iz 49, 1-6)Wyspy, posłuchajcie Mnie! Ludy najdalsze, uważajcie! Powołał Mnie Pan już z łona mej matki, od jej wnętrzności wspomniał moje imię. Ostrym mieczem uczynił me usta, w cieniu swej ręki Mnie ukrył. Uczynił ze mnie strzałę zaostrzoną, utaił mnie w swoim kołczanie. I rzekł mi: "Tyś Sługą moim, w tobie się rozsławię". Ja zaś mówiłem: "Próżno się trudziłem, na darmo i na nic zużyłem me siły. Lecz moje prawo jest u Pana i moja nagroda u Boga mego. Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą". A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego Sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela. I rzekł mi: "To zbyt mało, iż jesteś mi sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela. Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi".(Iz 49, 1-6)Wyspy, posłuchajcie Mnie! Ludy najdalsze, uważajcie! Powołał Mnie Pan już z łona mej matki, od jej wnętrzności wspomniał moje imię. Ostrym mieczem uczynił me usta, w cieniu swej ręki Mnie ukrył. Uczynił ze mnie strzałę zaostrzoną, utaił mnie w swoim kołczanie. I rzekł mi: "Tyś Sługą moim, w tobie się rozsławię". Ja zaś mówiłem: "Próżno się trudziłem, na darmo i na nic zużyłem me siły. Lecz moje prawo jest u Pana i moja nagroda u Boga mego. Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą". A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego Sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela. I rzekł mi: "To zbyt mało, iż jesteś mi sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela. Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi".(Iz 49, 1-6)Wyspy, posłuchajcie Mnie! Ludy najdalsze, uważajcie! Powołał Mnie Pan już z łona mej matki, od jej wnętrzności wspomniał moje imię. Ostrym mieczem uczynił me usta, w cieniu swej ręki Mnie ukrył. Uczynił ze mnie strzałę zaostrzoną, utaił mnie w swoim kołczanie. I rzekł mi: "Tyś Sługą moim, w tobie się rozsławię". Ja zaś mówiłem: "Próżno się trudziłem, na darmo i na nic zużyłem me siły. Lecz moje prawo jest u Pana i moja nagroda u Boga mego. Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą". A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego Sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela. I rzekł mi: "To zbyt mało, iż jesteś mi sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela. Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi".(Iz 49, 1-6)Wyspy, posłuchajcie Mnie! Ludy najdalsze, uważajcie! Powołał Mnie Pan już z łona mej matki, od jej wnętrzności wspomniał moje imię. Ostrym mieczem uczynił me usta, w cieniu swej ręki Mnie ukrył. Uczynił ze mnie strzałę zaostrzoną, utaił mnie w swoim kołczanie. I rzekł mi: "Tyś Sługą moim, w tobie się rozsławię". Ja zaś mówiłem: "Próżno się trudziłem, na darmo i na nic zużyłem me siły. Lecz moje prawo jest u Pana i moja nagroda u Boga mego. Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą". A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego Sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela. I rzekł mi: "To zbyt mało, iż jesteś mi sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela. Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi".(Ps 19,2-3.4-5ab)REFREN: Po całej ziemi ich głos się rozchodziNiebiosa głoszą chwałę Boga, dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.Dzień opowiada dniowi, noc nocy przekazuje wiadomość.Nie są to słowa ani nie jest to mowa, których by dźwięku nie usłyszano:Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, ich słowa aż po krańce świata.(Ps 19,2-3.4-5ab)REFREN: Po całej ziemi ich głos się rozchodziNiebiosa głoszą chwałę Boga, dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.Dzień opowiada dniowi, noc nocy przekazuje wiadomość.Nie są to słowa ani nie jest to mowa, których by dźwięku nie usłyszano:Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, ich słowa aż po krańce świata.(Ps 19,2-3.4-5ab)REFREN: Po całej ziemi ich głos się rozchodziNiebiosa głoszą chwałę Boga, dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.Dzień opowiada dniowi, noc nocy przekazuje wiadomość.Nie są to słowa ani nie jest to mowa, których by dźwięku nie usłyszano:Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, ich słowa aż po krańce świata.(Ps 19,2-3.4-5ab)REFREN: Po całej… [...]

Rozważanie na wtorek, 30 listopada 2021

Czy słowa prostego człowieka, żyjącego z pracy rąk, mogą mieć jakieś znaczenie? W święto Apostoła Andrzeja, rybaka z Galilei, śpiewamy refren psalmu: Po całej ziemi ich głos się rozchodzi. Oddając się do dyspozycji Jezusa, musimy, jak Andrzej, być gotowi opuścić swą łódź i iść tam, gdzie jesteśmy posłani. Często jednak odkrywamy, że Jezus potrzebuje nas właśnie razem z łodzią; naszego zawodu, naszej sytuacji rodzinnej, aby Jego głos mógł rozchodzić się także w naszym środowisku, trafiając do tych, których pragnie łowić dla królestwa Bożego.Mira Majdan, "Oremus" listopad 2006, s. 129 [...]

Najpiękniejsze metody modlitwy kontemplacyjnej

Istota modlitwy karmelitańskiej

Rozwój kontemplacji

Rodzaje kontemplacji

Natura kontemplacji

Mentalność kontemplacji

Biblijne inspiracje kontemplacji