Skip to content

Communio Crucis

Centrum Kultury Duchowej

Communio Crucis
Menu
  • Historia spotkań
  • Poczytać warto…
  • Duchowość JP II
  • Konferencje audio
  • Filmy
  • Statut Stowarzyszenia
×
Filmy 
3 grudnia 20115 lutego 2019

Błogosławiona Elżbieta z Dijon

Posted By: zbyszek 2298 Views

Post navigation

400 lat Karmelu w Polsce
27 listopada 2011 – Promocja albumu “Karmelitański papież”

Najnowsze wpisy

  • 29.01.2023 – premiera filmu B. Stanowskiej-Cichoń “Tutaj po raz pierwszy ujrzałam góry”
  • 18.12.2022 – 17-lecie powstania “Communio Crucis”, opłatek, wykład
  • 27.11.2022 – premiera filmu B. Stanowskiej-Cichoń – “Kapelani Niepodległej”
  • Doctor Crucis
  • Propozycja na wakacje – dla tych, którzy medytują
  • 26.06.2022 – prof. B. Barchański – o energetyce węglowej w Polsce
  • Fotogaleria: Jubileusz 20-lecia twórczości filmowej Bogusławy Stanowskiej-Cichoń
  • 29.05.2022 – Min. prof. J. Kawecki – Media a kształtowanie kultury duchowej. Obchody 20-lecia pracy twórczej B. Stanowskiej -Cichoń
  • 24.04.2022 – film “Kto ratuje jedno życie…” (reż. B. Stanowska-Cichoń)
  • Rekolekcje Męstwo Nadzieja 2022

św. Teresa Benedykta od Krzyża

  • Analogia entis
  • Antropologia
  • Antropologiczne podstawy duchowości
  • Biblijne korzenie duchowości
  • Bibliografia – Stein Edyta (2005)
  • Biografia
  • Bóg u Edyty
  • Być pełniej
  • Chrystus
  • Cierpienie
  • Cud Edyty
  • Cud na kanonizację
  • Doctor Crucis
  • Dorastanie do prawdy
  • Droga duchowa
  • Droga Edyty
  • Droga Krzyżowa z Edytą
  • Droga nawrócenia
  • Duchowość
  • Duchowość eklezjalna
  • E. Stein – Patronka Europy
  • E. Stein – Poemat o Duchu Świętym
  • Edukacja i dialog
  • Edycja dzieł wszystkich (ESGA)
  • Edyta i ziemia święta
  • Edyta Stein o kobiecie
  • Edyty Stein napotykanie krzyża
  • Ekspiacja
  • Eucharystia
  • Fenomenologia genetyczna, psychoanaliza a podstawy doświadczenia społecznego
  • Film o E.Stein (nagrodzony)
  • Filozofia chrześcijańska E. Stein
  • Filozofia duchowa
  • Filozofia personalistyczna Stein Tischner
  • Filozoficzne aspekty mistyki
  • Fotogaleria
  • Hymn do św. Edyty Stein
  • Ideał misyjny św. Benedykty od Krzyża
  • Kamień, który łączy
  • Kapłaństwo w pismach św. Teresy Benedykty
  • Kategoria wczucia
  • Kerygma prawdy w tekstach liturgicznych wspomnienia Benedykty od Krzyża
  • Kontemplacja objawieniem się Boga w milczeniu w ujęciu Teresy Benedykty
  • List do Piusa XI
  • Listy Stein-Ingarden
  • Ludzkość i naród
  • Małżeństwo jako powołanie Kobiety – według św. Edyty Stein
  • Maryjny i eklezjalny wymiar powołania kobiety według św. Edyty Stein
  • Misja wobec wspólczesności
  • Mistyka św. Teresy Benedykty od Krzyża – Edyty Stein
  • Niewidzialna rzeczywistość
  • Nowenna do św. Edyty Stein
  • Nowenna do św. Edyty Stein (wersja II)
  • Nowenna europejska
  • Nowy Doktor Kościoła?
  • O duszy kobiety
  • Oblicza miłości w życiu i pismach św. Edyty Stein
  • Oblubieńczo-kontemplacyjny wymiar bytu ludzkiego
  • Odkrywanie Boga w ciemności
  • Odkrywanie modlitwy
  • Patronka Europy?
  • Pojednanie
  • Posłannictwo duchowe
  • Powołanie Edyty Stein
  • Powołanie osoby
  • Prawda
  • Przekreślenie siebie
  • Przesłanie dla Europy
  • R. Branstaetter – Tren
  • Radość u E. Stein
  • Radykalizm ewangeliczny
  • Ratio-Fides-Caritas
  • Rozum zdobyty przez Krzyż
  • Rozwój człowieka
  • S. Weil i E. Stein
  • Stein – filozof karmelitanka
  • Stein – JP2
  • Stein – uniwersalizm
  • Stein Ingarden koncepcje człowieka
  • SteinBouardyPsalm22
  • Struktura osobowego bytu
  • Struktura osoby
  • Św. Tomasz i E. Stein
  • Świętość u E.Stein
  • Tajemnica Eucharystii
  • Teologiczna wizja kobiecości
  • Tęsknota E. Stein
  • Wczucie
  • Wczucie i miłość
  • Wiara
  • Wiara i rozum
  • Wiedza cierpienia
  • Wizja Boga – Trójcy
  • Wizja człowieka
  • Wpływ św. Jana od Krzyża
  • Wpływ św. Teresy z Avila
  • Wychowanie i E. Stein
  • Zjednoczenie mistyczne

Czytania i rozważania na dziś

Czytania na niedzielę, 26 marca 2023

Piąta Niedziela Wielkiego Postu(Ez 37, 12-14)Tak mówi Pan Bóg: "Oto otwieram wasze groby i wydobywam was z grobów, ludu mój, i wiodę was do kraju Izraela, i poznacie, że Ja jestem Pan, gdy wasze groby otworzę i z grobów was wydobędę, ludu mój. Udzielę wam mego ducha, byście ożyli, i powiodę was do kraju waszego, i poznacie, że Ja, Pan, to powiedziałem i wykonam" – mówi Pan Bóg.(Ps 130 (129), 1b-2. 3-4. 5-7a. 7b-8)REFREN: Bóg Zbawicielem, pełnym miłosierdziaZ głębokości wołam do Ciebie, Panie,Panie, wysłuchaj głosu mego.Nachyl swe uchona głos mojego błagania. Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie,Panie, któż się ostoi?Ale Ty udzielasz przebaczenia,aby Ci służono z bojaźnią. Pokładam nadzieję w Panu,dusza moja pokłada nadzieję w Jego słowie,dusza moja oczekuje Pana.Bardziej niż strażnicy porankaniech Izrael wygląda Pana. U Pana jest bowiem łaska,u Niego obfite odkupienie.On odkupi Izraelaze wszystkich jego grzechów.(Rz 8, 8-11)Bracia: Ci, którzy według ciała żyją, Bogu podobać się nie mogą. Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka Jeżeli zaś ktoś nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy. Skoro zaś Chrystus w was mieszka, ciało wprawdzie podlega śmierci ze względu na skutki grzechu, duch jednak ma życie na skutek usprawiedliwienia. A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa Jezusa z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała mocą mieszkającego w was swego Ducha.(J 11, 25a. 26)Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem, kto we Mnie wierzy, nie umrze na wieki.(J 11, 1-45)Był pewien chory, Łazarz z Betanii, ze wsi Marii i jej siostry, Marty. Maria zaś była tą, która namaściła Pana olejkiem i włosami swoimi otarła Jego nogi. Jej to brat, Łazarz, chorował. Siostry zatem posłały do Niego wiadomość: "Panie, oto choruje ten, którego Ty kochasz". Jezus, usłyszawszy to, rzekł: "Choroba ta nie zmierza ku śmierci, ale ku chwale Bożej, aby dzięki niej Syn Boży został otoczony chwałą". A Jezus miłował Martę i jej siostrę, i Łazarza. Gdy posłyszał o jego chorobie, pozostał przez dwa dni tam, gdzie przebywał. Dopiero potem powiedział do swoich uczniów: "Chodźmy znów do Judei". Rzekli do Niego uczniowie: "Rabbi, dopiero co Żydzi usiłowali Cię ukamienować i znów tam idziesz?" Jezus im odpowiedział: "Czyż dzień nie liczy dwunastu godzin? Jeśli ktoś chodzi za dnia, nie potyka się, ponieważ widzi światło tego świata. Jeżeli jednak ktoś chodzi w nocy, potknie się, ponieważ brak mu światła". To powiedział, a następnie rzekł do nich: "Łazarz, przyjaciel nasz, zasnął, lecz idę go obudzić". Uczniowie rzekli do Niego: "Panie, jeżeli zasnął, to wyzdrowieje". Jezus jednak mówił o jego śmierci, a im się wydawało, że mówi o zwyczajnym śnie. Wtedy Jezus powiedział im otwarcie: "Łazarz umarł, ale raduję się, że Mnie tam nie było, ze względu na was, abyście uwierzyli. Lecz chodźmy do niego". A Tomasz, zwany Didymos, rzekł do współuczniów: "Chodźmy także i my, aby razem z Nim umrzeć". Kiedy Jezus tam przybył, zastał Łazarza już od czterech dni spoczywającego w grobie. A Betania była oddalona od Jerozolimy około piętnastu stadiów. I wielu Żydów przybyło przedtem do Marty i Marii, aby je pocieszyć po utracie brata. Kiedy więc Marta dowiedziała się, że Jezus nadchodzi, wyszła Mu na spotkanie. Maria zaś siedziała w domu. Marta więc rzekła do Jezusa: "Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł. Lecz i teraz wiem, że Bóg da Ci wszystko, o cokolwiek byś prosił Boga". Rzekł do niej Jezus: "Brat twój zmartwychwstanie". Marta Mu odrzekła: "Wiem, że powstanie z martwych w czasie zmartwychwstania w dniu ostatecznym". Powiedział do niej Jezus: "Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, to choćby umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to?" Odpowiedziała Mu: "Tak, Panie! Ja mocno wierzę, że Ty jesteś Mesjasz, Syn Boży, który miał przyjść na świat". Gdy to powiedziała, odeszła i przywołała ukradkiem swoją siostrę, mówiąc: "Nauczyciel tu jest i woła cię". Skoro zaś tamta to usłyszała, wstała szybko i udała się do Niego. Jezus zaś nie przybył jeszcze do wsi, lecz był wciąż w tym miejscu, gdzie Marta wyszła Mu na spotkanie. Żydzi, którzy byli z nią w domu i pocieszali ją, widząc, że Maria szybko wstała i wyszła, udali się za nią, przekonani, że idzie do grobu, aby tam płakać. A gdy Maria przyszła na miejsce, gdzie był Jezus, ujrzawszy Go, padła Mu do nóg i rzekła do Niego: "Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł". Gdy więc Jezus zobaczył ją płaczącą i płaczących Żydów, którzy razem z nią przyszli, wzruszył się w duchu, rozrzewnił i zapytał: "Gdzie go położyliście?" Odpowiedzieli Mu: "Panie, chodź i zobacz!" Jezus zapłakał. Żydzi więc mówili: "Oto jak go miłował!" Niektórzy zaś z nich powiedzieli: "Czy Ten, który otworzył oczy niewidomemu, nie mógł sprawić, by on nie umarł?" A Jezus, ponownie okazując głębokie wzruszenie, przyszedł do grobu. Była to pieczara, a na niej spoczywał kamień. Jezus powiedział: "Usuńcie kamień!" Siostra zmarłego, Marta, rzekła do Niego: "Panie, już cuchnie. Leży bowiem od czterech dni w grobie". Jezus rzekł do niej: "Czyż nie powiedziałem ci, że jeśli uwierzysz, ujrzysz chwałę Bożą?" Usunięto więc kamień. Jezus wzniósł oczy do góry i rzekł: "Ojcze, dziękuję Ci, że Mnie wysłuchałeś. Ja wiedziałem, że Mnie zawsze wysłuchujesz. Ale ze względu na otaczający Mnie tłum to powiedziałem, aby uwierzyli, że Ty Mnie posłałeś". To powiedziawszy, zawołał donośnym głosem: "Łazarzu, wyjdź na zewnątrz!" I wyszedł zmarły, mając nogi i ręce przewiązane opaskami, a twarz jego była owinięta chustą. Rzekł do nich Jezus: "Rozwiążcie go i pozwólcie mu chodzić". Wielu zatem spośród Żydów przybyłych do Marii, ujrzawszy to, czego Jezus dokonał, uwierzyło w Niego.(Ez 37, 12-14)Tak mówi Pan Bóg: "Oto otwieram wasze groby i wydobywam was z grobów, ludu mój, i wiodę was do kraju Izraela, i poznacie, że Ja jestem Pan, gdy wasze groby otworzę i z grobów was wydobędę, ludu mój. Udzielę wam mego ducha, byście ożyli, i powiodę was do kraju waszego, i poznacie, że Ja, Pan, to powiedziałem i wykonam" – mówi Pan Bóg.(Ps 130 (129), 1b-2. 3-4. 5-7a. 7b-8)REFREN: Bóg Zbawicielem, pełnym… [...]

Rozważanie na niedzielę, 26 marca 2023

Znak wskrzeszenia Łazarza staje się w pełni zrozumiały dopiero w dniu zmartwychwstania Chrystusa. Wtedy okazuje się, że tryumf nad śmiercią jest ostateczny. Teraz Jezus, stojąc przy grobie Łazarza, płacze, bo Jego przyjaciel wszedł w to najstraszniejsze doświadczenie ludzkości. Miłość każe jednak pójść dalej, dlatego Pan budzi go do życia raz jeszcze. "Udzielę wam ducha mego po to, byście ożyli". Życie nie ma końca i tej właśnie nadziei próbujemy się dzisiaj uchwycić.O. Tomasz Zamorski OP, "Oremus" Wielki Post i Triduum Paschalne 2008, s. 138 [...]

grudzień 2011
P W Ś C P S N
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031  
« lis   sty »

Odwiedziło nas:

Dzisiaj: 0

Wczoraj: 0

W tym tygodniu: 15390

W tym miesiącu: 65394

Razem: 616833

Copyright © 2023 Communio Crucis. All Rights Reserved.