24 października 2010

29 października 2006 – s. prof. Z. Zdybicka USJK – JP2 Filozof i mistyk

– Godz. 17.00 Spotkanie z siostrą prof. Zofią Zdybicką (KUL) na temat: Jan Paweł II – myśliciel i mistyk.

Czytania na poniedziałek, 21 czerwca 2021

Poniedziałek XII tydzień zwykły(Rdz 12, 1-9)Pan Bóg rzekł do Abrama: "Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę. Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i twoje imię rozsławię: staniesz się błogosławieństwem. Będę błogosławił tym, którzy tobie błogosławić będą, a tym, którzy tobie będą złorzeczyli, i Ja będę złorzeczył. Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo ludy całej ziemi". Abram udał się w drogę, jak mu Pan rozkazał, a z nim poszedł i Lot. Abram miał siedemdziesiąt pięć lat, gdy wyszedł z Charanu. I zabrał Abram z sobą swoją żonę, Saraj, swego bratanka, Lota, i cały dobytek, jaki obaj posiadali, oraz służbę, którą nabyli w Charanie, i wyruszyli, aby się udać do Kanaanu. Gdy zaś przybyli do Kanaanu, Abram przeszedł przez ten kraj aż do pewnej miejscowości koło Sychem, do dębu More. – A w kraju tym mieszkali wówczas Kananejczycy. Pan, ukazawszy się Abramowi, rzekł: "Twojemu potomstwu oddaję właśnie tę ziemię". Abram zbudował tam ołtarz dla Pana, który mu się ukazał. Stamtąd zaś przeniósł się na wzgórze na wschód od Betel i rozbił swój namiot pomiędzy Betel od zachodu i Aj od wschodu. Tam również zbudował ołtarz dla Pana i wzywał imienia Jego. Zwinąwszy namioty, Abram wędrował z miejsca na miejsce w stronę Negebu.(Ps 33 (32), 12-13. 18-19. 20 i 22)REFREN: Szczęśliwy naród wybrany przez PanaBłogosławiony lud, którego Pan jest Bogiem,naród, który On wybrał na dziedzictwo dla siebie.Pan spogląda z nieba,widzi wszystkich ludzi.Oczy Pana zwrócone na bogobojnych,na tych, którzy oczekują Jego łaski,aby ocalił ich życie od śmiercii żywił ich w czasie głodu.Dusza nasza oczekuje Pana,On jest naszą pomocą i tarczą.Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska,według nadziei pokładanej w Tobie.Aklamacja (Hbr 4, 12)Żywe jest słowo Boże i skuteczne, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.(Mt 7, 1-5)Jezus powiedział do swoich uczniów: "Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. Bo takim sądem, jakim sądzicie, i was osądzą; i taką miarą, jaką wy mierzycie, wam odmierzą. Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a nie dostrzegasz belki we własnym oku? Albo jak możesz mówić swemu bratu: Pozwól, że usunę drzazgę z twego oka, podczas gdy belka tkwi w twoim oku? Obłudniku, usuń najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka twego brata".(Rdz 12, 1-9)Pan Bóg rzekł do Abrama: "Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę. Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i twoje imię rozsławię: staniesz się błogosławieństwem. Będę błogosławił tym, którzy tobie błogosławić będą, a tym, którzy tobie będą złorzeczyli, i Ja będę złorzeczył. Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo ludy całej ziemi". Abram udał się w drogę, jak mu Pan rozkazał, a z nim poszedł i Lot. Abram miał siedemdziesiąt pięć lat, gdy wyszedł z Charanu. I zabrał Abram z sobą swoją żonę, Saraj, swego bratanka, Lota, i cały dobytek, jaki obaj posiadali, oraz służbę, którą nabyli w Charanie, i wyruszyli, aby się udać do Kanaanu. Gdy zaś przybyli do Kanaanu, Abram przeszedł przez ten kraj aż do pewnej miejscowości koło Sychem, do dębu More. – A w kraju tym mieszkali wówczas Kananejczycy. Pan, ukazawszy się Abramowi, rzekł: "Twojemu potomstwu oddaję właśnie tę ziemię". Abram zbudował tam ołtarz dla Pana, który mu się ukazał. Stamtąd zaś przeniósł się na wzgórze na wschód od Betel i rozbił swój namiot pomiędzy Betel od zachodu i Aj od wschodu. Tam również zbudował ołtarz dla Pana i wzywał imienia Jego. Zwinąwszy namioty, Abram wędrował z miejsca na miejsce w stronę Negebu.(Ps 33 (32), 12-13. 18-19. 20 i 22)REFREN: Szczęśliwy naród wybrany przez PanaBłogosławiony lud, którego Pan jest Bogiem,naród, który On wybrał na dziedzictwo dla siebie.Pan spogląda z nieba,widzi wszystkich ludzi.Oczy Pana zwrócone na bogobojnych,na tych, którzy oczekują Jego łaski,aby ocalił ich życie od śmiercii żywił ich w czasie głodu.Dusza nasza oczekuje Pana,On jest naszą pomocą i tarczą.Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska,według nadziei pokładanej w Tobie.Aklamacja (Hbr 4, 12)Żywe jest słowo Boże i skuteczne, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.(Mt 7, 1-5)Jezus powiedział do swoich uczniów: "Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. Bo takim sądem, jakim sądzicie, i was osądzą; i taką miarą, jaką wy mierzycie, wam odmierzą. Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a nie dostrzegasz belki we własnym oku? Albo jak możesz mówić swemu bratu: Pozwól, że usunę drzazgę z twego oka, podczas gdy belka tkwi w twoim oku? Obłudniku, usuń najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka twego brata". [...]

Rozważanie na poniedziałek, 21 czerwca 2021

Jedynie Chrystus jest Sędzią sprawiedliwym, my zaś mamy przebaczać sobie wzajemnie, a nie sądzić, krytykować, widzieć drzazgę w oku swego brata, nie dostrzegając przy tym własnych błędów i ułomności. Człowiek Boży miłuje braci, pociesza i podnosi, jest łagodny i miłosierny. Będziemy sądzeni przez Pana z miłości i dobroci. Liczy się tylko miłość, tylko miłość pozostanie, niebo to miłość, bo Bóg jest miłością.Marek Ristau [...]