1 marca 2011

27 lutego 2011 – ks. Zygfryd Kot SJ – Język ikony wczoraj i dziś

Dnia 27 lutego 2011 roku ks. Zygfryd Kot, malarz współczesnych ikon, prezes Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Twórców Sztuki Sakralnej “Ecclesia”, założyciel pracowni ikonopisania im. św. Łukasza w Krakowie, twórca projektów wnętrz kościołów mówił o zasadach kanonu pisania ikon, o geometrii, kolorach oraz zaprezentował graficzne opracowanie tematu. Temat zainteresował wiele osób, tak, że wywiązała się ciekawa dyskusja.

Czytania na poniedziałek, 10 lutego 2025

Poniedziałek V tygodnia okresu zwykłego(Rdz 1, 1-19)Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami. Wtedy Bóg rzekł: "Niechaj się stanie światłość!" I stała się światłość. Bóg, widząc, że światłość jest dobra, oddzielił ją od ciemności. I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą. I tak upłynął wieczór i poranek – dzień pierwszy. A potem Bóg rzekł: "Niechaj powstanie sklepienie w środku wód i niechaj oddzieli ono jedne wody od drugich!" Uczyniwszy to sklepienie, Bóg oddzielił wody pod sklepieniem od wód ponad sklepieniem; a gdy tak się stało, Bóg nazwał to sklepienie niebem. I tak upłynął wieczór i poranek – dzień drugi. A potem Bóg rzekł: "Niechaj zbiorą się wody spod nieba w jedno miejsce i niech się ukaże powierzchnia sucha!" A gdy tak się stało, Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem. Bóg, widząc, że były dobre, rzekł: "Niechaj ziemia wyda rośliny zielone: trawy dające nasiona, drzewa owocowe rodzące na ziemi według swego gatunku owoce, w których są nasiona". I tak się stało. Ziemia wydała rośliny zielone: trawę dającą nasienie według swego gatunku i drzewa rodzące owoce, w których było nasienie według ich gatunków. A Bóg widział, że były dobre. I tak upłynął wieczór i poranek – dzień trzeci. A potem Bóg rzekł: "Niechaj powstaną ciała niebieskie, świecące na sklepieniu nieba, aby oddzielały dzień od nocy, aby wyznaczały pory roku, dni i lata; aby były ciałami jaśniejącymi na sklepieniu nieba i aby świeciły nad ziemią". I tak się stało. Bóg uczynił dwa duże ciała jaśniejące: większe, aby rządziło dniem, i mniejsze, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy. I umieścił je Bóg na sklepieniu nieba, aby świeciły nad ziemią; aby rządziły dniem i nocą i oddzielały światłość od ciemności. A widział Bóg, że były dobre. I tak upłynął wieczór i poranek – dzień czwarty.(Ps 104 (103), 1-2a. 5-6. 10 i 12. 24 i 35c)REFREN: Radością Pana dzieła, które stworzył Błogosław, duszo moja, Pana,Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki!Odziany w majestat i piękno,światłem okryty jak płaszczem.Umocniłeś fundamenty ziemi,nie zachwieje się na wieki wieków.Jak szatą okryłeś ją Wielką Głębią,ponad górami stanęły wody.Ty zdroje kierujesz do strumieni,które pośród gór się sączą.Nad nimi mieszka ptactwo niebieskiei śpiewa pośród gałęzi.Jak liczne są dzieła Twoje, Panie!Ty wszystko mądrze uczyniłeś,ziemia jest pełna Twoich stworzeń.Błogosław, duszo moja, Pana.Aklamacja (Mt 4, 23)Jezus głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszelkie choroby wśród ludu.(Mk 6, 53-56)Gdy Jezus i uczniowie Jego się przeprawili, przypłynęli do ziemi Genezaret i przybili do brzegu. Skoro wysiedli z łodzi, zaraz Go rozpoznano. Ludzie biegali po całej owej okolicy i zaczęli znosić na noszach chorych tam, gdzie jak słyszeli, przebywa. I gdziekolwiek wchodził do wsi, do miast czy osad, kładli chorych na otwartych miejscach i prosili Go, żeby ci choć frędzli u Jego płaszcza mogli dotknąć. A wszyscy, którzy się Go dotknęli, odzyskiwali zdrowie. [...]

Rozważanie na poniedziałek, 10 lutego 2025

Dotknąć Jezusa? Rozważane wiersze są redaktorskim podsumowaniem znamiennych wydarzeń. Jezus został odrzucony w swoim rodzinnym miasteczku, co nie przerywa Jego misji nauczania, do której teraz włącza swoich uczniów. O Jezusie mówi się coraz więcej, tak że nowiny docierają nawet na dwór Heroda. Przy tej okazji Marek daje opis śmierci Jana Chrzciciela, za którego Herod bierze Jezusa. Powrót uczniów z misji nie kończy się odpoczynkiem, ale znakiem rozmnożenia chleba, w którym uczniowie aktywnie uczestniczą. Swoją misję karmienia ludu Bożą nauką Jezus współdzieli teraz ze swymi uczniami. Nie jest to misja łatwa, dlatego uczniowie potrzebują umocnienia wiary, a okazją do tego była przeprawa łodzią przez Jezioro Galilejskie i nocna teofania. Marek podsumowuje działalność Jezusa podkreślając w jaki sposób wyłącznie obecność Jezusa, dotknięcie choćby frędzli u Jego płaszcza, leczy chorych. Jednak nie należy odrywać tego podsumowania od kontekstu całej działalności Jezusa. On bowiem naucza, karmi, prowadzi, wzywa do nawrócenia, troszczy się o wspólnotę uczniów, ukazując im poprzez znaki swoją naturę Syna Bożego. W pewien sposób Marek w tych wierszach wciela się w nasze spojrzenie na Mistrza z Nazaretu i w nasze oczekiwania. Podobnie do opisywanych „ludzi, co biegali po całej okolicy” my także szukamy u Jezusa cudów uzdrowień, a znaczną część aktów pobożności poświęcamy wysiłkom, aby „przekonać” Go do naszych próśb. A lektura Ewangelii chce rodzić w nas przede wszystkim pragnienie, aby stać się wiernym uczniem Jezusa i na wzór apostołów dzielić Jego misję. ks. Maciej Warowny [...]